1     Wat is jouw gouden idee voor een gezonder Nederland?

Een evidence based programma rondom de herwaardering voor ons lijf. Meer contact
met- en een betere relatie met je lichaam. Meer bewustwording over de wonderen van ons
lichaam en wat het 24/7 doet voor je overleven (en bloeien). Daarmee creëer je automatisch
een sterke intrinsieke motivatie om daarvoor te willen zorgen. Net zoals je bij goede vrienden
veel gemakkelijker kunt in te leven in de situatie en behoefte van de ander. Waar je veel
sneller tijd en energie wil steken in de ander en de ander niets dan voorspoed gunt. Zo’n
vriendschap wil je ook met je lijf hebben.
Voor veel mensen is het lijf een voertuig geworden, die het hoofd van A naar B heeft te
brengen. Net zoals wij onze auto afentoe eens een APK’tje geven, maar verder eigenlijk pas
aandacht voor het voertuig hebben wanneer er iets mis lijkt te gaan. Het voor lief nemen.
Wanneer je een dergelijk punt bereikt, komen veel goedbedoelde adviezen van experts
uberhaubt niet of maar half binnen.

Er is momenteel weinig centraal geregelde kwaliteitsstandaard of keurmerk voor
professionals die met leefstijl en gezondheid werken. Een gevolg hiervan is wildgroei van
zelfbenoemde experts en kwaliteitsverschil ten gevolg. Bovendien ontbreekt het ook in de
goede leefstijl programma’s aan handsvaten uit de lichaamsgerichte therapie (zie ook vraag
2 en 3). Een positief voorbeeld van sterk onderwijs is de specialisatie leefstijl coach bij
Hogeschool Windesheim, alleen toegankelijk voor oefentherapeuten en psychomotorisch
therapeuten die al 4 tot 6 jaar een erkende CROHO opleiding gevolgd hebben.

2     Als jij morgen de baas zou zijn, wat zou je direct veranderen?

Twee grote lijnen uitzetten. Eén: Verplicht/gestandaardiseerd aanbod rondom mentale
gezondheid en de herwaardering van het lichaam. Bewust integraal aangeboden, als één
aanbod zonder onnatuurlijke scheiding van hoofd en lijf). Met daarin thema’s als contact
leren maken met het lijf, luisteren hoeveel moois en belangrijks het te vertellen heeft. Van
authentieke verlangens tot glasheldere grenzen. Stressregulatie, emotieregulatie.
Zelfvertrouwen, positief lichaamsbeeld.

Dit aanbod kan op meerdere lagen en niveau’s aangeboden worden. Zowel als vast
onderdeel binnen het onderwijs voor ieder kind, als ook in scholing voor jonge ouders,
trainers, beleidmakers etc.

Twee: Publieke programma’s opzetten/vergroten die zich richten op community’s. Op
steunnetwerken en offline(!) programma’s waar mensen samenkomen en elkaar aanvullen.
Waar kennis en talenten gedeeld worden met elkaar.

 3     Wat is de grootste blinde vlek in hoe we nu met gezondheid omgaan?

Ik denk twee blinde vlekken te zien die elkaar in stand houden. Individualisering en een
doorgeslagen prestatiecultuur. Deze houden elkaar in stand en sijpelen door in alle aspecten
van onze cultuur. Iets dan in de kern van ons onderwijs bijvoorbeeld al direct mis gaat. Het
begint er mee dat wij presteren verkeerd zijn gaan interpreteren:

"Presteren in de eerste plaats als ‘se praestare’ (laten zien wie je bent), minder als ‘prae-sto’
(vooraanstaan, de ander overtreffen)" - CCF Gordijn

Onze prestatiemaatschappij werkt individualisering in de hand. Een samenleving kan niet
bloeien als wij niet samen leven. Omdat dit een trend is die al veel langer gaande is, ontstaat
er inmiddels al een generatie die de individuele leefstijl heel normaal is gaan vinden, die niet
beter weet.

Wanneer je altijd bezig bent met productiviteit en presteren, ligt je focus de hele dag op de
beste willen zijn of eruit willen springen. Een valkuil is dat je jezelf voortdurend gaat
vergelijken met de ander. Dit soort aandacht, zeker sinds de social media, maakt dat je de
hele dag voorbeelden kunt tegenkomen van mensen die meer talenten hebben en er beter
uit zien. Dit kan grote gevolgen hebben voor je zelfvertrouwen, je lichaamsbeeld, de
waardering van je lijf etc. Wanneer je steeds meer gaat richten op de dingen die niet goed
gaan, kun je op een zeker punt alleen nog maar de negatieve kanten zien. Daar train je per
ongeluk je brein op. Op dat moment keldert uiteraard ook motivatie om daar aandacht aan te
besteden.

Wij zijn een groot stuk verbinding met de natuur kwijt en daarmee ook met onze eigen
natuur. Bovendien was het presteren van ons lichaam 99% van onze tijd op aarde van groots
en direct levensbelang. Wanneer ons lijf niet functioneerde, konden wij geen voedsel vinden
en ons niet meer verdedigen. Dan kwam ons overleven direct in gevaar. Een suffe, onnodige
blessure kon al fataal zijn, wij hadden ons lijf keihard nodig om te overleven. Als je vandaag
aan iemand vraagt wat er nodig is om te overleven, zullen veel mensen zeggen dat ze
daarvoor van 9h-17h stil moeten zitten achter een beeldscherm. Dat is wat brood op de
plank brengt en fysieke bedreigingen zijn er niet veel meer. Een gevolg hiervan is dat wij ons
lijf daarmee ook uit het oog te verliezen.

Juist in een steunende community ligt de kans om je zelfbeeld te verbeteren en om te
oefenen met mildheid naar jezelf. Een ander is vaak veel minder streng en kritisch dan jijzelf.
Juist in een steunende gemeenschap mag je steun ervaren en zelfvertrouwen ontwikkelen.
Zelfliefde is zoveel eenvoudiger als je dat eerst liefde en steun van anderen mag ontvangen.
De combinatie van de twee blinde vlekken is zo ingewikkeld, omdat ze elkaar in stand
houden.